افیوژن مفصلی یا آب آوردن مفاصل به تجمع غیرطبیعی مایع در داخل فضای مفصلی گفته می‌شود. این وضعیت معمولاً به دلیل التهاب، آسیب یا بیماری‌های زمینه‌ای رخ می‌دهد. وجود مایع اضافی در مفصل باعث درد، تورم و محدودیت حرکتی می‌شود.
افیوژن مفصلی به عنوان یک مشکل شایع مفصلی، می‌تواند ناشی از آسیب، التهاب یا بیماری‌های سیستمیک باشد. درمان مناسب شامل داروهای ضدالتهابی، تخلیه مایع مفصلی و روش‌های حمایتی است. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند به بهبود سریع‌تر بیمار و جلوگیری از آسیب‌های جدی مفصلی کمک کند
علت‌های ایجاد افیوژن مفصلی
افیوژن مفصلی ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. آسیب‌های تروماتیک
- ضربه یا شکستگی: وارد آمدن فشار یا ضربه به مفصل می‌تواند باعث تجمع مایع شود.
- کشیدگی یا پارگی رباط‌ها: آسیب‌های ورزشی یا حرکات ناگهانی ممکن است منجر به التهاب و تولید مایع اضافه در مفصل شوند.
۲. بیماری‌های التهابی
- آرتریت روماتوئید: این بیماری خودایمنی باعث التهاب مزمن مفاصل و تولید مایع اضافی می‌شود.
- نقرس: رسوب کریستال‌های اسید اوریک در مفاصل می‌تواند موجب التهاب و تورم مفصل شود.
- آرتروز (استئوآرتریت): فرسایش غضروف مفصلی در طول زمان باعث تحریک و تولید مایع بیشتر در مفصل می‌شود.
۳. عفونت‌های مفصلی
- آرتریت سپتیک: عفونت باکتریایی داخل مفصل می‌تواند باعث افزایش تولید مایع و ایجاد افیوژن شود.
۴. بیماری‌های متابولیکی و سیستمیک
- لوپوس: این بیماری خودایمنی می‌تواند باعث التهاب و تجمع مایع در مفاصل شود.
- هموفیلی: در افرادی که دچار اختلالات انعقادی هستند، احتمال خونریزی داخل مفصل و در نتیجه ایجاد افیوژن افزایش می‌یابد.
علائم افیوژن مفصلی
افیوژن مفصلی معمولاً با علائم زیر همراه است:
- تورم قابل مشاهده در مفصل
- درد و حساسیت در ناحیه مفصل
- محدودیت حرکتی و کاهش دامنه حرکت مفصل
- گرما و قرمزی در موارد التهابی یا عفونی
روش‌های تشخیص افیوژن مفصلی
پزشکان برای تشخیص افیوژن مفصلی از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند:
- معاینه فیزیکی: پزشک با بررسی تورم، درد و دامنه حرکت مفصل، شدت مشکل را ارزیابی می‌کند.
- تصویربرداری: روش‌هایی مانند رادیوگرافی (X-ray)، ام‌آر‌آی (MRI) و سونوگرافی برای بررسی میزان مایع تجمع‌یافته و تشخیص علت اصلی افیوژن استفاده می‌شود.
- آزمایش مایع مفصلی: در این روش، مقداری از مایع داخل مفصل برای بررسی عوامل عفونی، التهابی و متابولیکی خارج و در آزمایشگاه بررسی می‌شود.
روش‌های درمانی افیوژن مفصلی
درمان افیوژن مفصلی بسته به علت ایجاد آن متفاوت است. روش‌های رایج درمانی شامل موارد زیر می‌شوند:
۱. درمان دارویی
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد و التهاب مفصل.
- کورتیکواستروئیدها: در برخی موارد، تزریق این داروها مستقیماً داخل مفصل انجام می‌شود تا التهاب کاهش یابد.
- آنتی‌بیوتیک‌ها: در صورت وجود عفونت، تجویز آنتی‌بیوتیک ضروری است.
۲. تخلیه مایع مفصلی (آرتروسنتز)
در صورتی که میزان مایع تجمع‌یافته زیاد باشد، پزشک ممکن است اقدام به تخلیه افیوژن مفصلی کند. این روش به نام آرتروسنتز شناخته می‌شود که در آن مایع اضافی با استفاده از یک سوزن از مفصل خارج می‌شود. تخلیه مایع علاوه بر کاهش درد و فشار مفصل، به تشخیص علت اصلی افیوژن نیز کمک می‌کند.
۳. درمان‌های حمایتی
- استراحت و کاهش فعالیت: برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت مفصل.
- کمپرس سرد: کاهش التهاب و تورم با استفاده از یخ.
- فیزیوتراپی: برای بهبود عملکرد و تقویت عضلات اطراف مفصل.
در صورت بروز علائمی مانند درد شدید، تورم غیرمعمول، قرمزی و گرما در مفصل یا تب بالا، مراجعه فوری به پزشک ضروری است. تأخیر در درمان می‌تواند باعث آسیب دائمی به مفصل شود.
درمان التهاب مفاصل توسط پزشک فوق تخصص روماتولوژی
دکتر سارا جعفری، فوق تخصص روماتولوژی در تبریز با بهره‌گیری از جدیدترین روش‌های تشخیصی و درمانی، به بیماران مبتلا به التهاب مفاصل کمک می‌کند تا درد و علائم بیماری خود را کنترل کنند. درمان‌هایی که توسط دکتر جعفری ارائه می‌شود شامل دارو درمانی، تزریق داخل مفصلی، فیزیوتراپی، تغییرات سبک زندگی و در برخی موارد، درمان‌های بیولوژیک و سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است.
اگر از درد و التهاب مفاصل یا افیوژن مفصلی رنج می‌برید، مراجعه به یک متخصص روماتولوژی باتجربه مانند دکتر سارا جعفری می‌تواند به شما کمک کند تا روند بیماری خود را مدیریت کرده و کیفیت زندگی بهتری داشته باشید.
جهت مشاوره و نوبت‌دهی، می‌توانید با مطب ایشان تماس بگیرید.
نوبت دهی و ویزیت: نوبت دهی فوق تخصص روماتولوژی
تلفن نوبت دهی : ۰۴۱۳۳۲۷۳۲۶۳
بدون دیدگاه