ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) Human Papillomavirus یکی از شایع‌ترین ویروس‌های مقاربتی است که از طریق تماس پوستی و جنسی منتقل می‌شود. این ویروس بیش از ۲۰۰ نوع مختلف دارد که برخی از آن‌ها بی‌ضرر هستند، اما برخی دیگر می‌توانند منجر به زگیل تناسلی و سرطان‌هایی مانند سرطان دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی و گلو شوند.
ویروس HPV معمولاً بدون علامت است و در بسیاری از موارد، سیستم ایمنی بدن آن را از بین می‌برد. بااین‌حال، انواع پرخطر این ویروس می‌توانند به‌طور مزمن در بدن باقی بمانند و باعث تغییرات سلولی و سرطان شوند.
واکسن HPV یکی از موثرترین راه‌های پیشگیری از عفونت‌های خطرناک این ویروس است.
علائم ویروس HPV در زنان
بیشتر زنان مبتلا به ویروس HPV هیچ علائمی ندارند و ممکن است از ابتلای خود بی‌اطلاع باشند. بااین‌حال، برخی از علائم شایع شامل موارد زیر است:
زگیل‌های تناسلی که به‌صورت برجستگی‌های کوچک و گوشتی روی ناحیه تناسلی، مقعد یا داخل واژن ظاهر می‌شوند.
خارش، سوزش یا ناراحتی در ناحیه تناسلی.
تغییرات غیرطبیعی در نتایج آزمایش پاپ‌اسمیر که می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات پیش‌سرطانی در دهانه رحم باشد.
خونریزی غیرطبیعی بعد از رابطه جنسی یا در دوره‌های قاعدگی.
درد لگن در موارد پیشرفته.
چون برخی از انواع HPV می‌توانند منجر به سرطان دهانه رحم شوند، انجام منظم آزمایش‌های غربالگری مانند پاپ‌اسمیر برای زنان ضروری است.
علائم ویروس HPV در مردان
بیشتر مردان آلوده به ویروس HPV نیز هیچ علامتی ندارند، اما برخی از علائم احتمالی شامل موارد زیر است:
زگیل‌های تناسلی که در اطراف آلت تناسلی، کیسه بیضه، مقعد یا داخل دهان ظاهر می‌شوند.
خارش، سوزش یا احساس ناراحتی در ناحیه تناسلی.
ضایعات پوستی یا تغییر رنگ در ناحیه تناسلی.
در موارد نادر، HPV می‌تواند باعث سرطان آلت تناسلی، مقعد یا گلو شود.
ازآنجایی‌که در مردان روش‌های غربالگری موثری مانند پاپ‌اسمیر در زنان وجود ندارد، بهترین راه پیشگیری از HPV، استفاده از واکسن و رعایت بهداشت جنسی است.
راه‌های تشخیص ویروس HPV
تشخیص HPV معمولاً با بررسی علائم ظاهری و آزمایش‌های غربالگری انجام می‌شود. روش‌های رایج تشخیص شامل موارد زیر است:
آزمایش پاپ‌اسمیر: برای بررسی تغییرات سلولی غیرطبیعی در دهانه رحم زنان.
آزمایش HPV DNA: برای شناسایی انواع پرخطر ویروس HPV در نمونه‌های دهانه رحم.
معاینه بالینی: پزشک با بررسی علائم پوستی مانند زگیل‌های تناسلی می‌تواند وجود ویروس را تشخیص دهد.
بیوپسی (نمونه‌برداری): در صورت مشاهده ضایعات مشکوک، نمونه‌ای از بافت برداشته و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود.
از آنجایی‌که HPV می‌تواند بدون علائم باشد، انجام آزمایش‌های منظم برای زنان و افرادی که در معرض خطر هستند توصیه می‌شود.
روش‌های درمان ویروس HPV
هیچ درمان قطعی برای از بین بردن ویروس HPV وجود ندارد، اما روش‌هایی برای مدیریت علائم و عوارض آن وجود دارد:
- درمان زگیل‌های تناسلی: شامل استفاده از کرم‌های موضعی، سرما‌درمانی (فریز کردن زگیل)، لیزر‌درمانی و جراحی است.
- درمان تغییرات پیش‌سرطانی: اگر HPV باعث تغییرات غیرطبیعی در سلول‌های دهانه رحم شود، روش‌هایی مانند لیزر‌درمانی، کرایوتراپی (انجماد سلول‌های غیرطبیعی) یا جراحی برای برداشتن بافت‌های آلوده استفاده می‌شود.
- تقویت سیستم ایمنی: تغذیه سالم، ترک سیگار، کاهش استرس و داشتن سبک زندگی سالم به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند تا بدن بتواند ویروس را کنترل کند.
- واکسیناسیون HPV: واکسن گارداسیل یا سرواریکس از ابتلا به انواع پرخطر HPV که باعث سرطان و زگیل تناسلی می‌شوند، جلوگیری می‌کند. این واکسن برای نوجوانان و جوانان قبل از شروع فعالیت جنسی توصیه می‌شود.
با رعایت بهداشت جنسی، استفاده از کاندوم و انجام آزمایش‌های دوره‌ای می‌توان خطر ابتلا به HPV را کاهش داد.
تأثیر ویروس HPV بر بیماری‌های روماتولوژی مانند خودایمنی و التهاب
ویروس HPV علاوه بر تأثیر بر سلامت تناسلی، ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری‌های خودایمنی و التهابی نیز نقش داشته باشد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که عفونت HPV می‌تواند باعث تحریک سیستم ایمنی شده و در افراد مستعد، واکنش‌های التهابی شدیدتری ایجاد کند.
بیماران مبتلا به بیماری‌هایی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان که سیستم ایمنی آن‌ها به‌طور غیرطبیعی فعال است، ممکن است در برابر عفونت HPV حساس‌تر باشند. همچنین، افرادی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند (مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای بیولوژیک)، در معرض خطر بیشتر عفونت‌های مزمن HPV و بروز زگیل‌های تناسلی یا تغییرات پیش‌سرطانی هستند.
علاوه بر این، HPV می‌تواند باعث التهاب مزمن در بدن شود که ممکن است شدت علائم بیماری‌های روماتولوژیک را افزایش دهد. ازاین‌رو، واکسیناسیون HPV و بررسی‌های منظم پزشکی برای بیماران مبتلا به بیماری‌های خودایمنی توصیه می‌شود.
دکتر سارا جعفری متخصص روماتولوژی در تبریز
نوبت دهی و ویزیت: نوبت دهی فوق تخصص روماتولوژی
تلفن نوبت دهی : ۰۴۱۳۳۲۷۳۲۶۳
و همچنین : ویزیت اینترنتی متخصص روماتولوژی
بدون دیدگاه